دستان مادر

دکتری به خواستگاری دختری رفت، ولی دختر او را رد کرد و گفت به شرطی قبول می کنم که مادرت به عروسی ما نیاید.

آن جوان به فکر فرو رفت و نزد یکی از اساتید خود رفت و با خجالت چنین گفت.
در سن یک سالگی پدرم مرد و مادرم برای این که خرج زندگیمان را تأمین کند، در خانه های مردم رخت و لباس می شست.

حالا دختری که خیلی دوستش دارم، شرط کرده است که فقط بدون حضور مادرم حاضر به ازدواج با من است.
این موضوع مرا خجالت زده کرده و بر سر دوراهی مانده ام، به نظرتان چه کار کنم؟

استاد به او گفت: از تو خواسته ای دارم، به منزل برو و دستان مادرت را بشور، فردا به نزد من بیا و به تو می گویم چه کار کنی.

جوان به منزل رفت و با حوصله دستان مادرش را در دست گرفت که بشوید، ولی ناخودآگاه اشک بر روی گونه هایش سرازیر شد، زیرا اولین بار بود که دستان مادرش درحالی که از شدت شستن لباس های مردم چروک شده و تماما تاول زده و ترک برداشته بودند را دید؛ طوری که وقتی آب را روی دستان مادر می ریخت، از درد به لرزه می افتاد.

پس از شستن دستان مادرش نتوانست تا فردا صبر کند و همان موقع به استاد خود زنگ زد و گفت :ممنونم که راه درست را به من نشان دادید.
من مادرم را به امروزم نمی فروشم، چون او زندگی اش را برای آینده من تباه کرده است.

برای سلامتی تمام مادران صلوات

قهرمان ،مادر است!

ادیسون به خانه بازگشت و یاد داشتی را به مادرش داد.
گفت : این را آموزگارم داد. گفت فقط مادرت بخواند.
مادر در حالی که اشک در چشمان داشت، برای کودکش خواند.
فرزند شما یک نابغه است و این مدرسه برای او کوچک است. آموزش او را خود بر عهده بگیرید.
سال ها گذشت .مادرش از دنیا رفته بود. روزی ادیسون که اکنون بزرگ ترین مخترع قرن بود، در گنجه *خانه خاطراتش را مرور می کرد. برگه ای در میان شکاف دیوار او را کنجکاو کرد. آن را درآورده و خواند.
نوشته بود : کودک شما کودن است. از فردا او را به مدرسه راه نمی دهیم.
ادیسون ساعت ها گریست و در خاطراتش نوشت.
توماس آلوا ادیسون،کودک کودنی بود که توسط یک مادر قهرمان به نابغه قرن تبدیل شد .

قهرمان مادر است در همه دوران ها!

خاک پاتم مادر!

دکتری برای خواستگاری دختری رفت، ولی دختر او را رد کرد و گفت: 

به شرطی قبول می کنم که مامانت به عروسی نیاید!          

آن جوان در کار خود ماند و پیش یکی از اساتید خود رفت و با خجالت چنین گفت:

در سن یک سالگی پدرم مرد و مادرم برای این که خرج زندگیمان را تامین کند، در خانه های مردم رخت و لباس می شست..حالا دختری که خیلی دوستش دارم شرط کرده که فقط بدون حضور مادرم حاضر به ازدواج با من است. نه فقط این، بلکه این گذشته مادرم مرا خجالت زده کرده است.به نظرتان چکار کنم؟!! 

استاد به او گفت: از تو خواسته ای دارم ؛به منزل برو و دست مادرت را بشور، فردا به نزد من بیا و بهت میگم چکار کنی .          

جوان به منزل رفت و این کار را کرد ،ولی با حوصله شستشوی دستای مادرش را در حالی که اشک بر روی گونه هایش سرازیر شده بود ،انجام داد..زیرا اولین بار بود که دستان مامانش درحالی که از شدت شستن لباس های مردم چروک شده و تماما تاول زده و ترک برداشته اند را دید ، طوری که وقتی آب را روی دستانش می ریخت، از درد به لرز می افتاد.          

پس از شستن دستان مادرش نتونست تا فردا صبر کند و همون موقع به استاد خود زنگ زد و گفت: 

ممنونم که راه درست را بهم نشون دادی! من مادرم را به امروزم نمی فروشم..چون اون دیروزش را برای آینده من تباه کرد!!    

حکایت غمناک مادر

پس از درگذشت پدر، پسر مادرش را به خانه سالمندان برد و هر لحظه از او عیادت می کرد.

یکبار از خانه سالمندان تماسی دریافت کرد که مادرش درحال جان دادن است. پس باشتاب رفت تا قبل از اینکه مادرش از دنیا برود او را ببیند.

از مادرش پرسید: مادر چه میخواهی برایت انجام دهم؟

مادر گفت: از تو می خواهم که برای خانه سالمندان پنکه بگذاری چون آنها پنکه ندارند و در یخچال غذاهای خوب بگذاری، چه شبها که بدون غذا خوابیدم.

فرزند با تعجب گفت: داری جان میدهی و از من اینها را درخواست میکنی و قبلا به من گلایه نکردی؟

مادر پاسخ داد: بله فرزندم من با این گرما و گرسنگی خو گرفتم و عادت کردم. ولی می ترسم وقتی فرزندانت در پیری تو را به اینجا می آورند به گرما و گرسنگی عادت نکنی.

آلزایمر ...

مادرش الزایمرداشت،

بهش گفت مادر الزایمر داری،

بخاطرهمینم باید ببرمت اسایشگاه سالمندان،

مادرگفت:چجوربیماری ای؟

پسرجواب داد:ینی همه چیوفراموش میکنی،

مادر گفت :انگارخودتم همین بیماریو داری،

پسر گفت: چطور؟

مادرگفت:انگار یادت رفته با چه زحمتی بزرگت کردم،

کمر خم کردم تا قدراست کنی،

پسررفت توی فکر،برگشت به مادرش گفت:

مادر منوببخش،

مادرگفت:برای چی؟

پسرگفت:بخاطر کاری ک میخواستم بکنم:

مادر گفت:من ک چیزی یادم نمیاد!