سلام بر حسین

حسین (ع)پیشوای ما مسلمانان بااراده و خلوص نیت تمام در مقابل دشمنانی کورچشم همچون یزیدلعین ایستادگی کرد و با حرکت انسان ساز خویش برای همیشه همیشه آن صحنه را در اذهان مردم گیتی فراموش نشدنی ساخت.

آفتاب تابناک برزمین خشک کربلا تازیانه و سیلی می زند و فرات با بی رحمی تمام از مقابل چشمان طفلان معصوم خیمه ،می گذشت و عمو عباس خجل و شرمسار از حلق نازک و ذبح شده علی اصغر ،طفل شش ماهه مظلوم دستان بریده شده اش را نظاره گر بود  . 
غنچه های خیمه مرواریداشکهایشان که بر گونه جاری بود را یکی یکی جمع می کردند تا عمو نبیند .....
وای ازآن روز ....وای از آن روزکه چه گذشت بر زینب ،تب بی جان برادرش همانند تیری که از کمان رها شده ،دل او را هدف قرار داده بود .
علی اکبر کفن بر تن کرده بود . با گام های استوار و عظیم خویش می رفت ،می رفت تا به جهانیان ثابت کند که پژمرده کردن گل های گلستان فاطمه تاوان و تقاص دشواری دارد که در روز محشر باعثانش پس خواهند داد .
ای کاش من هم آنجا بودم ،کاش می بودم تا دست نرم اما سردو مضطرب و لرزان رقیه را بگیرم ،رقیه ای که فدای فرقه جفا گستر یزید بن معاویه شده بودو به جای بازی با عروسک ها،با خار هایی که بر پهنه دشت و در سایه آفتاب سوزناک سر از خاک بیرون آورده بودند مشغول شده بود.
آری،واقعه ی بینظیر و بی مانند کربلا تکرار نشدنی است . آری ،من حسینی ام تا زمانی که در محشر از من بپرسند پرونده ات را چرا امضاء ندارد بگویم شفیع من حسینم است . حسینی که عطش و آتش و تنهایی و شمشیر و شدت عشق به شهادت در وجود نازنینش موج می زند . 

((بر لب خشک حسین ،شاه شهیدان صلوات ))

منبع : نوای حسینی