سخنی از امام حسین علیه السلام

لَیْسَ شَأْنى شَأنُ مَنْ یَخافُ الْمَوْتَ، ما أَهْوَنَ الْمَوْتِ عَلى سَبیلِ نَیْلِ الْعِزِّ وَ اِحْیاءِ الْحَقِّ، لَیْسَ الْمَوْتُ فی سَبیلِ الْعِزِّ اِلاّ حَیاةً خالِدَةً وَ لَیْسَتِ الْحَیاةُ مَعَ الذُّلِّ اِلاَّ الْمَوْتَ الَّذى لاحَیاةَ مَعَهُ، اَفَبِالْمَوْتِ تُخَوِّفُنى... وَهَلْ تَقْدِرُونَ عَلى أَکْثَرِ مِنْ قَتْلى؟! مَرْحَباً بِالْقَتْلِ فیسَبیلِ اللّه، وَلکِنَّکُمْ لا تَقْدِروُنَ عَلى هَدْمِ مَجْدى وَ مَحْوِ عِزّى وَشَرَفى.

جایگاه من جایگاه کسى نیست که از مرگ بترسد . مرگ در راه عزّت و احیاى حقّ چقدر پیش من آسان است. مرگ در راه عزّت چیزى جز حیات جاودانه نیست و زندگى با ذلّت جز مرگ و نیستى نیست که هیچ حیاتى همراه ندارد . آیا مرا با مرگ مى ترسانید؟ آیا بیش از کشتن من مى توانید؟

آفرین به مرگ در راه خدا، ولى شما نمى توانید شکوه مرا نابود کنید و عزّت و شرافتم را از بین ببرید.