تا ۱۸ سالگی از دست مدرسه باید صبح زود پاشیم نمیتونیم بخوابیم
از ۱۸ تا ۲۸سالگی از دغدغه پول در آوردن و کار نمیتونیم بخوابیم
تا ۳۰ سالگی از گریه ی بچمون نمیتونیم بخوابیم
از ۳۵ سالگی هر روز باید بلند شیم بچرو مدرسه و دانشگاه ببیریم باز نمیتونیم بخوابیم
از ۶۵ سالگی به بعد از درد مریضی خوابمون نمیبیره
وقتی میمیریم تا میایم بخوابیم یکی میاد میزنه رو قبر پیس پیس فاتحه میخونه باز
نمیتونیم بخوابیم
(( لطفا نظرات خود را درمورد این مطلب اعلام فرمائید ))
حقیقت دارد !
کافی ست چمدان هایت را ببندی تا حاضر شوند هـمه برای از یاد بردنت !
آنکه بیشتر دوستت میدارد ، زودتــــر …
دلا خو کن به تنهایی
که از تن ها بلا خیزد
سعادت آن کسی دارد
که از تن ها بپرهیزد
خخخخ خلاصه اینکه بدبختیای ما یکی دوتا نیست
اصلا یکی میگفت یه بار خواب دیدم یه ایرانی رفته بوده جهنم بعد اونجا هر چی بلا و عذاب سرش نازل میشده میگفته بابا اینکه تکراریه یادش بخیر خیلی پای این بدبختی کشیدم
زندگی خواب لطیفی است که گل می بیند
اضطراب و هیجانی است که انسان دارد
زندگی کلبه ی دنجی است که در نقشه خود
دو سه تا پنجره رو به خیابان دارد
گاه با خنده عجین است و گهی با گریه
... گاه خشک است و گهی شر شر باران دارد
زندگی مرد بزرگی است که در بستر مرگ
به شفابخشی یک معجزه ایمان دارد
زندگی حالت بارانی چشمان تو است
که در ان قوس و قزح های فراوان دارد
زندگی ان گل سرخی است که تو می بویی
یک سراغاز قشنگی است که پایان دارد
...