با مطالعه تاریخ اسلام و توجهی به قرآن کریم، به راحتی و وضوح به جریان هایی بر میخوریم که ریشه در این رذیله اخلاقی دارند؛ رذیله ی اخلاقی که ریشه ی بسیار ی از ناهنجاری ها و جنایات بزرگ است ... یکى از ریشه هاى اصلى تمام بدى ها، رذیله حسادت است؛ رَأْسُ الرَّذَائِلِ الْحَسَدُ; سرچشمه صفات رذیله حسد است.» و از دام هاى بسیار خطرناک شیطان به حساب می آید، همان دامى که در نخستین روزهاى آفرینش بشر کار خود را کرد و فرزند آدم (علیه السلام) «قابیل» را به کام خود فرو کشید و دستش را به خون برادرش «هابیل» آلوده کرد و اولین جنایت تاریخ زندگی انسان اتفاق افتاد: طَوَّعَتْ لَهُ نَفْسُهُ قَتْلَ اَخِیهِ فَقَتَلَهُ فَاَصْبَحَ مِنَ الْخَاسِرِینَ: نفس سرکش او، وى را مصمّم به کشتن برادر کرد و او را کشت و از زیانکاران شد.
امیرمؤمنان (علیه السلام) می فرمایند: «صحّة الجسد من قلّة الحسد» حسد تشخیص انسان را دچار خطا می سازد و عبادت های انسان را خراب می کند، فضایل اخلاقی را نابود ساخته و عمر انسان را کوتاه می کند.
جنایت بعدی مربوط به داستان حضرت یوسف (علیه السلام) است آنگاه که برادران او از روی حسد تصمیم به قتل او گرفتند و او را در چاهی افکندند. (به خاطر بیاور) هنگامى را که یوسف به پدرش گفت: «پدرم! من در خواب دیدم که یازده ستاره و خورشید و ماه در برابرم سجده مى کنند».
گفت: فرزندم! خواب خود را براى برادرانت بازگو مکن که براى تو نقشه(خطرناکى) مى کشند، چرا که شیطان، دشمن آشکار انسان است.) (یوسف،4 و 5)