عاشقان حسین (ع)

عاشقان حسین (ع)

از دیارشهرتاریخی لیدوما ((ممسنی))**************************اخبار روز شامل( علمی - فرهنگی - سیاسی - مذهبی -تاریخی - ورزشی -پزشکی -طنز)
عاشقان حسین (ع)

عاشقان حسین (ع)

از دیارشهرتاریخی لیدوما ((ممسنی))**************************اخبار روز شامل( علمی - فرهنگی - سیاسی - مذهبی -تاریخی - ورزشی -پزشکی -طنز)

نماز جماعت و ثواب آن


نماز جماعت، پاداش بسیار، برکات فراوان، فواید فردی و آثار اجتماعی بسیاری دارد.
در روایتی وارد شده است که اگر یک نفر به امام جماعت اقتدا کند هر رکعت از نماز آنان ثواب صد و پنجاه نماز دارد،

  

نماز جماعت، پاداش بسیار، برکات فراوان، فواید فردی و آثار اجتماعی بسیاری دارد.
در روایتی وارد شده است که اگر یک نفر به امام جماعت اقتدا کند هر رکعت از نماز آنان ثواب صد و پنجاه نماز دارد، و


اگر دو نفر اقتدا کنند، هر رکعتی ثواب ششصد نماز دارد و هر چه بیشتر شوند ثواب نمازشان بیشتر می شود تا به ده نفر برسند و عده آنان که از ده گذشت، اگر تمام آسمانها کاغذ و دریاها مرکب و درختها قلم و جن و انس و ملائکه نویسنده شوند، نمی توانند ثواب یک رکعت آن را بنویسند».[۱]

مستحب است که نمازهای واجب خصوصاً نمازهای شبانه روزی به جماعت خوانده شود و در نماز صبح و مغرب و عشاء، خصوصا برای همسایه مسجد و کسی که صدای اذان مسجد را می شنود بیشتر سفارش شده است.[۲]

مستحب است انسان منتظر بماند که نماز را به جماعت بخواند و نماز جماعت از نماز اول وقت که فرادی، یعنی تنها خوانده شود بهتر است، و نیز نماز جماعتی را که مختصر بخوانند، از نماز فرادی که آن را طول بدهند بهتر می باشد.[۳]

وقتی که جماعت برپا می شود، مستحب است کسی که نمازش را فرادی خوانده، دوباره با جماعت بخواند و اگر بعد بفهمد که نماز اول باطل بوده، نماز دوم او کافی است.[۴]

در زمان پیامبر (ع) هر گاه افراد نماز جماعت ، کم می شدند آن حضرت به جستجوی افراد می پرداخت و می فرمود: «شرکت در نماز صبح و عشاء بر منافقان از هر چیز سنگین تر است».[۵]

و در حدیث آمده: «هر که نماز جماعت را دوست بدارد، خداوند و فرشتگان او را دوست می دارند».[۶]
__________________________________

[۱] . توضیح المسائل، م ۱۴۰۰.

[۲] . توضیح المسائل، م ۱۳۹۶.

[۳] . توضیح المسائل، م ۱۴۰۲.

[۴] . توضیح المسائل، م ۱۴۰۳.

[۵] . کنز العمال، ج ۸، ص ۲۵۶ (نقل از پرتوی از اسرار نماز).

[۶] . مستدرک الوسائل، ج ۱، ص ۴۸۷، رساله حضرت امام، م ۱۴۰۰.


نظرات 0 + ارسال نظر
امکان ثبت نظر جدید برای این مطلب وجود ندارد.