سخن امام حسین در مورد خداوند مهربان

"اللهم صل علی محمد و آل محمد و عجل فرجهم" "بسم الله الرحمن الرحیم" امام حسین علیه السلام عرضه می دارد: أَنْتَ الَّذِی مَنَنْتَ،أَنْتَ الَّذِی أَنْعَمْتَ،أَنْتَ الَّذِی أَحْسَنْتَ،أَنْتَ الَّذِی أَجْمَلْتَ،أَنْتَ الَّذِی أَفْضَلْتَ،أَنْتَ الَّذِی أَکْمَلْتَ،أَنْتَ الَّذِی رَزَقْتَ،أَنْتَ الَّذِی وَفَّقْتَ،أَنْتَ الَّذِی أَعْطَیْتَ،أَنْتَ الَّذِی أَغْنَیْتَ،أَنْتَ الَّذِی أَقْنَیْتَ،أَنْتَ الَّذِی آوَیْتَ،أَنْتَ الَّذِی کَفَیْتَ،أَنْتَ الَّذِی هَدَیْتَ،أَنْتَ الَّذِی عَصَمْتَ،أَنْتَ الَّذِی سَتَرْتَ،أَنْتَ الَّذِی غَفَرْتَ،أَنْتَ الَّذِی أَقَلْتَ،أَنْتَ الَّذِی مَکَّنْتَ،أَنْتَ الَّذِی أَعْزَزْتَ،أَنْتَ الَّذِی أَعَنْتَ،أَنْتَ الَّذِی عَضَدْتَ،أَنْتَ الَّذِی أَیَّدْتَ،أَنْتَ الَّذِی نَصَرْتَ،أَنْتَ الَّذِی شَفَیْتَ،أَنْتَ الَّذِی عَافَیْتَ،أَنْتَ الَّذِی أَکْرَمْتَ،تَبَارَکْتَ وَتَعَالَیْتَ فَلَکَ الْحَمْدُ دَائِما وَ لَکَ الشُّکْرُ وَاصِبا أَبَدا،ثُمَّ أَنَا یَا إِلَهِی الْمُعْتَرِفُ بِذُنُوبِی فَاغْفِرْهَا لِی أَنَا الَّذِی أَسَأْتُ،أَنَا الَّذِی أَخْطَأْتُ،أَنَا الَّذِی... تو آن خدایی که منّت نهادی و نعمت دادی و احسان کردی؛خدایی که جمال نمودی و برتری دادی و کامل ساختی و روزی رساندی و توفیق عطا کردی؛تویی که بخشیدی و بی نیاز کردی و هدایت نمودی؛تو آن خدایی که عیوب ما را پوشاندی و از گناهانمان در گذشتی؛به همه ما امکان دادی و کمک کردی و یاری نمودی و شفا بخشیدی؛برکت و علوّ در تو و از توست. پس حمد و سپاس همیشه مخصوص توست. منم آنکه خطا کردم و نادانی نمودم و غافل شدم و اشتباه کردم؛منم آنکه سهو کردم و راه خلاف پیمودم و پیمان شکستم. منبع :یاسین و القرآن الحکیم