پادشاهی را وزیری عاقل بود. از وزارت دست برداشت.
پادشاه از دگر وزیران پرسید: وزیر عاقل کجاست؟
گفتند: از وزات دست برداشته و به عبادت خدامشغول شده است.
پادشاه نزد وزیر رفت و از او پرسید: از من چه خطا دیده ای که وزارت را ترک کرده ای؟
گفت: از پنج سبب:
اول:
آن که تو نشسته می‌بودی و من به حضور تو ایستاده .
می‌ماندم، اکنون بندگی خدایی می‌کنم که مرا در وقت نماز حکم به نشستن می‌کند.
دوم:
آن که طعام می‌خوردی و من نگاه می‌کردم .
اکنون رزاقی پیدا کرده‌ام که او نمی خورد و مرا می‌خوراند.
سوم:
آن که تو خواب می‌کردی و من پاسبانی می‌کردم.
اکنون خدای چنان است که هرگز نمی‌خوابد و مرا پاسبانی می‌کند.
چهارم:
آن که می‌ترسیدم اگر تو بمیری ،مرا از دشمنان آسیب برسد.
اکنون خدای من چنان است که هرگز نخواهد مرد و مرا از دشمنان آسیب نخواهد رسید.
پنجم:
آن که می‌ترسیدم اگر گناهی از من سرزند، عفو نکنی.
اکنون خدای من چنان رحیم است که هر روز صد گناه می‌کنم و او می بخشاید
آوریل و دیوید در این باره می گویند: لیمو ترش می تواند یک منبع سرگرمی باشد، به خصوص هنگامی که شما آن را به یک کودک نوپا بدهید.
برخی از ما هرگز زندگی نمی کنیم،
بلکه همیشه در انتظار زندگی هستیم.
ما بجای اینکه همین امروز خوشحال باشیم، به امید یک آینده خوب و خوش نشسته ایم و به همین خاطر امروزمان را از دست می دهیم.
ما وقت بیشتر می خواهیم،
پول بیشتر می خواهیم،
شغل بهتر می خواهیم،
بازنشستگی می خواهیم،
مسافرت و تعطیلات می خواهیم
و امروز برای همین از دست خواهد رفت.
و ما به این مسئله اصلا توجهی نمی کنیم.
مهم نیست در آینده چه چیزی پیش می آید.
اگر امروز می توانی غذا بخوری، از نور خورشید تابان لذت ببری و با دوستانت بگویی و بخندی پس خدا را شکر کن و از امروزت لذت ببر.
به خاطرات بد گذشته نگاه نکن.
و نگران آینده نباش.
تو فقط در این لحظه، از زنده بودن خود مطمئنی،
پس این شانس بزرگ را از دست نده و قدر آن را بدان.
ادامه مطلب ...
