اسناد تاریخی نشان می دهد
که انتفاضه شعبانیه شیعیان عراق در دوم ماه مارس ۱۹۹۱ آغاز شد و به تمام استان های عراق کشیده شد و مردم کربلا نیز در این انتفاضهاستقامت و ایستادگی کم نظیری از خود به نمایش گذاشتند و توانستند این شهر مقدس را از لوث وجود نیروهای بعثی صدام و مقر های حزبی و مؤسسات امنیتی و اطلاعاتی پاکسازی کنند.
طی پانزده - شانزده روز از مقاومت مردم کربلا در برابر نیروهای متجاوز صدام، عتبات عالیات پشت و پناه جامعه بودند، در زمینه کمکهای انسانی و مداوای مجروحان و کمکرسانی به آسیبدیدگان، هر شخصی نیاز مشخصی داشت به عتبات پناه میبرد. در نتیجه هنگام تشدید حملات توپخانهای، بسیاری از خانوادههایی که خانههایشان آسیب دید، به عتبات مقدسه پناه بردند از جمله زنان و کودکان با این تصور که عتبات مکان مقدسی است و هیچکس به آن خدشهای وارد نخواهد کرد. ولی متاسفانه توحش رژیم و متجاوزان آن، احترام هیچ چیز حتی حرم را رعایت نکردند و به محض اینکه متوجه شدند خانوادهها و زنان و کودکان به عتبات پناه بردهاند، شروع به گلولهباران اماکن مطهر کردند و همانطور که به شما گفتم، گلولهباران بسیار شدید و سنگین بود.
حسین کامل فرمانده عملیات تجاوز به شهر کربلا بود، چرا که صدام اعتماد زیادی به وی داشت، وی در آستانه ورود به کربلا ایستاد و به رجزخوانی پرداخت و با غرور و جسارت گفت کسی نیست که هماورد وی باشد، او گفت : «من حسین هستم و تو هم حسین هستی»! اما عاقبت او چه شد؟
سبحانالله، من در جریان فرار این فرد به امان اردن حضور داشتم، یعنی «حسین کامل» قساوت و سنگدلی صدام و جنایات صدام و سرسختی و قساوت صدام را میدانست ولی با این وجود، در حقیقت وی در بازگشت به عراق دچار جنون شد و وقتی که با دختران صدام به اردن فرار کرد، جنون بازگشت وی را فرا گرفت، در حقیقت برکت و لطف امام حسین(ع) را شاهد بودیم، کامل نمیخواست در صلح زندگی کند، بنابراین برگشت و به دستور صدام به طرز هولناکی کشته شد؛ همان کسی که برای سید و مولای ما امام حسین(ع) رجزخوانی کرد.
منابع:شیعه نیوز/تسنیم