اعترافات صریح لیبرمن در کنفرانس هرتزلیا:

سال است در هیچ جنگی پیروز نشده‌ایم/هر کس در منطقه سرنوشتش را به ما گره زد، باخت

«هر کس سرنوشتش را به ما گره زد، باخت. از پدربزرگ ملک عبدالله [پادشاه اردن] و انور سادات گرفته تا بشیر جُمیّل و ارتش لبنان جنوبی.البته حس می‌کنم آنها هم به میزان کافی، کاری که باید می‌کردند را نکردند.» 

 کنفرانس امنیتی هرتزلیا که هرساله در فلسطین اشغالی برگزار می‌شود را می‌توان یکی از مهم‌ترین وقایع هرساله‌ در جهان سیاست و امنیت دانست. هر سال در این کنفرانس، سران سیاسی، امنیتی و نظامی رژیم صهیونیستی به بررسی عملکرد یکساله‌ی این رژیم و چشم‌انداز پیش‌رو می‌پردازند. میزان صراحت و بی‌پردگی صحبت‌ها در این کنفرانس (که در راستای تلاش برای پیشرفت بیشتر اندیشه‌ی صهیونیزم در عرصه‌ی عملیاتی بیان می‌شود) شاید برای برخی‌ها تعجب‌برانگیز باشد، اما فرصتی است که از خلال توجه به آن می‌توان به پشت‌پرده‌های مسائل مهمی در تاریخ منطقه دست یافت و پیشاپیش به طعم «غذاها»یی که برای منطقه در حال «پخت و پز» است پی برد.

یک هفته از پایان کار کنفرانس هرتزلیای ۲۰۱۷ می‌گذرد، کنفرانسی که در آن آویگدور لیبرمن به نقش مقاومت در جلوگیری از اینکه اسرائیل از طریق تحمیل فرمول سازش منطقه‌ای، بر کل منطقه‌ی عربی چنگ بیندازد اعتراف کرد.

به گزارش علی حید (کارشناس مسائل فلسطین) در روزنامه‌ی الاخبار، آویگدور لیبرمن، وزیر جنگ رژیم صهیونیستی، در روز سوم و پایانی کنفرانس هرتزلیا طی سخنانی به بررسی دلایلی که مانع تکمیل هیمنه‌ی منطقه‌ای اسرائیل شده پرداخت و دلیل آن را چنین ریشه‌یابی کرد که این رژیم از پنجاه سال پیش تا کنون نتوانسته به «پیروزی قاطع»ی دست یابد.

لیبرمن با مطرح کردن این سوالات که «چرا صلح [سازش] منطقه‌ای وجود ندارد؟ و چرا ده سال پیش به روابط کامل دیپلماتیک با کشورهای عربی نرسیدیم؟» پاسخ داد: «یکی از مشکلات این است که ما از زمان جنگ ۱۹۶۷ تا کنون در هیچ نبردی پیروز نشده‌ایم. از نظر عملی، آخرین نبرد واقعی‌ای که در آن پیروز شدیم جنگ ۶ روزه [۱۹۶۷] بود.»

وزیر جنگ رژیم صهیونیستی در توضیح ارتباط بین این مسئله با پاسخ سوالات فوق، ضمن شرح مفصلی گفت: «نداشتن پیروزی منجر به عدم اعتماد می‌شود. ما خیلی حرف‌های بزرگی زدیم؛ حرف‌هایی که در نهایت پوشش اجرایی نداشتند. خیلی از چیزهایی که درباره‌ی انجامشان حرف زدیم، پوشش [و امکان] اجرا نداشتند. مثلا، موقعی که ارتش اسرائیل [در سال ۲۰۰۰] از لبنان خارج شد، بعضی‌ها گفتند اگر یک گلوله از آنجا شلیک شود، خاک لبنان را به توبره می‌کشیم ... ولی هیچ خبری نشد. همینطور، از باریکه‌ی غزه بیرون آمدیم. بعضی‌ها گفتند ما برگشتیم به مرزهای ۱۹۶۷ ولی اگر حرکت تروریستی‌ای از مبدا غزه انجام شود، ویرانش می‌کنیم [ولی عملا اینطور نشد]. خیلی وعده‌های محقق نشده وجود دارد. برخی از این وعده‌ها را هم خود من مطرح کردم. به همین خاطر می گویم و واضح هم می‌گویم: در هرگونه درگیری‌ای در آینده، باید پیروز شویم.»

وزیر جنگ اسرائیل با اشاره به اینکه تعداد زیادی از عملیات‌های نظامی [توسط این رژیم] انجام شده که در آکادمی‌های نظامی بررسی و تدریس می‌شود، افزود: «آخرین حرکت [لشگرکشی] زمینی‌ای که ارتش اسرائیل انجام داد، در جریان جنگ اول لبنان [لشگرکشی سال ۱۹۸۲] بود ولی هرچه بعد از آن بود، همه عملیات بود [نه لشگرکشی واقعی]. و [آخرین] پیروزی واقعی هم در جنگ ۶ روزه بود.»